iran

آمدم تا در آغوشت

دلواپسیها را به آرامش بدل سازم

دلم را بسپارم به نفسهایت

غرورم را به خواهش بدل سازم

آمدم تا چو ساحل

بسپارم دل به موج گیسوانت

صدای موجها را به نیایش بدل سازم

آمدم  تا چون پرنده

بگشایم پر پای پنجره نگاهت

هر صبح حریم چشمت را

به محراب ستایش بدل سازم

آمدم رقص کنان

تا برهنه تر از طاهر عریان

بشکنم نقاب و پوشش

با تو سر کنم عصیان

آمدم عصیان کنم

دل را ز تو مستان کنم

خوانم غزل های دلم

شعر را ز تو حیران کنم

ای کهکشان احساس

لیلا تویی ،مجنون ساز

مجنون چو گشت دل من

بر این جنون ... نما ناز

ای کهکشان احساسس، در دل  من شور و ساز

وقت است که بر کوی دل ،کنی گذر به صد ناز

ساحل چو گشت دل من ،موجی ز موی تو بس

ما را غم فراق است،خبر ندارد جز تو کس

خواهم که بر آسمان ،فارغ شوم زین مکان

شویم غبار از دلم ،گویم در این دل بمان

محراب من شده مست،در آن نهادی چو دست

دست از جیبت درآور،نگه نوری در آن هست

بنداز عصای راه را،سر کن به دل تو چاه را

ملک دلم چه خالیست ،بازآر به دل تو شاه را

رضا به خواب دید الهام،بشکن سبو و هر جام

دل را به دلبر بسپار،بشکن به راه تو هر دام